Mie imi place dar parca sunt in asentimentul tau, nu pot sa spun ca mor daca nu ma joc 2-3 zile, adica e asa ok dar... l-ai descris excelent, n-are nimic fundamental gresit dar... este exact piept de pui cu orez.
Sa nu fie sindromul Clair Obscur, am spus ca dupa capodopera aia simt ca nu vreau sa mai joc nimic o perioada nedeterminata de timp... tare mi-e ca si de acolo ni se trage senzatia asta de 'lasa-ma sa te las' cu Doom.

PS: Ultima oara am patit asa dupa ce-am fost invitat la un eveniment la Zexe si seara m-am dus acasa sa mananc musaca, desi musacaua era la fel de buna as always!